පතුලක් නැති හිත අද්දර
මන්දාරම ඇහැරේවිද
ඇවිදන් යන්නට බිස්සක
ආසයි කීවම තිස්සෙම..
කොපුල් පුරා නැහැවීලා
රෝස බිංදු ගෑවීලා
ඉඹින්නත් හිතයි නොහිතා
“ආදරෙයිද..” අහනවාද..
දොළ පාමුල නැවතීලා
බලන්නකො ටිකක් කියලා
දිය අහුරක් දමාගසා
මා තෙමුනම හිනැහෙනවද
රැවුල් අගිස්සෙන් වෑහෙන
දිය නිය පිට පීරාල
නුඹේ මුවට විසිකරද්දි
ඇස් ගස්සා බලනවාද…
මෙහෙමත් 💜ක්...
***සිත්රුවන් සුභසිංහ***
No comments:
Post a Comment