Monday, July 31, 2017

ඉන්ටර්නෙට් එක ආට් එක...


   අන්තර්ජාලය හරහා අපිට නැතිව ගිය අවකාශයේ ප්‍රීතිය සදාකාලික ව විදගන්න හමුවෙන තැන් තියෙනව.ඒත් ඒතුල අපිට අපි තුල ඉන්න නිර්මාණාත්මක චින්තකයා මතුකරගන්න අමාරු වෙනවා.දැනුම කියන දේ මනුස්සයෙක්ගෙ ජීවිතය අවසන් වෙනකන් ඉවරවෙන්නෙ නෑ.එ්ත් ඒ තුල කිමිදෙන්න ස්මාට් ඩිවයිස් එකම වැට බැදපු තැන් තියෙනවා.ඒකට කියන්නෙ ෂෝට් හින්ට්ස් කියලා.අද වෙනකොට අන්තර්ජාලය පවත්වාගෙන යන්න මූල්‍යමය ප්‍රතිපාදන සපයන්නෙ වෙළද අධිකාරිය.කවුරු කිව්වත් නැතත් අපි මේක ඇතුලෙ මාකට් යනවා.බඩු මල්ලක් අරන් නොගියට බ්‍රවුස් කරන මුහුණු පොතේ උඩට පහලට යන හැම වාරයකදිම මාකට් යන එක වෙනවා.වෙනසකට තියෙන්නෙ මේ මාකට් එක virtual (ස්පර්ශය කල නොහැකි) මාකට් එකක හිරකරලා.ඒ වෙත්දිත් සිතුවිලි හැම එකක්ම ඔය පැත්තට හැරිලා .උදාහරණයක් විදියට ෆුඩ් සිටි එකකට අපි ගියාම හිතපු බඩු මුට්ටු වෙනවට වෙන බඩු අරගෙන එනවා.දැන් අන්තර්ජාලය තුලත් අපිට වෙන්නෙ ඒකයි.අපි අන්තර්ජාලය ට යන්නෙ මොනව හරි ගැන හොයන්න.ඒත් ඉදිරියට වැටෙන ලින්ක් පේජස් හරහා අපි කොච්චර දුර යනවද.සමහර විට පැය දෙක තුන ගෙවිලා කරන්න ආපු දේ අමතක වෙන තරමටම ලින්ක් එකෙන් ලින්ක් එකට අපව අතරමං කරලා.
        මේ අතර අපෙන් බිහිවෙන නිර්මාණ පවා බොහෝ දුරට අර කොලේක ,කැන්වස් එකක තියෙන අව්‍යාජ බව අතික්‍රමණයකරනවා.සරලව කිව්වොත් අන්තර්ජාලය තුල අපි බිහිකරන නිර්මාණ අන්තර්ජාලයේම වායුවෙන් හුස්මගන්න දරුවෙක්.ඉතින්පහ් දරුවා වැඩිලා සමාජය තුල අනාගතයේ කරන පෙරලි ගැන අනාවැකි කියන්න නිර්මාණයේ අයිතිකාරයාටවත් බෑ.

#නදීෂ නිර්මාණ හේරත් 

ඡායාරූප -අන්තර්ජාලය තුලිනි

No comments:

Post a Comment

අම්මෙි

බයක් දැනෙනවා තාමත් අම්මේ මතක් වෙනකොට ඒ දවස අද වගේ හැලහොල්මනක් නැතුව  සුදු සාරියක් දවටගෙන ඇස් පියන් ගෙයි මැද්දෙ නිදියගෙන හිටිය ...